Archief Verenigingen
Created by P.L. Last update 04-01-2020
Zanggroep Rhumtas (voorheen Beltrums jeugdkoor) 1959 - De beginjaren Wie in de geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor duikt, stuit onmiddellijk op de namen van initiatiefnemer pastoor Tempelman, het toenmalige hoofd van de VGLO zuster Theodula, de organist Jans Baks, de leden van het eerste uur Lucy (te Woerd)-Reuvekamp en Elly (Siehoff)-Gebbink, maar ook op die van dirigent George Jansen. Zijn naam is nog steeds onlosmakelijk aan het koor verbonden, ondanks de minstens 25 dreigementen er mee te zullen ophouden, die hij in het 25-jarig bestaan van het koor heeft geuit. Begonnen als een bescheiden kinderkerkkoor, uitgegroeid tot een uit meer dan honderd leden bestaand jeugdkoor, dat zelfs in de Westminsterkathedraal in Londen triomfen vierde, tot een solide jeugdkoor, dat met een uitgebreid repertoire van alle zangmarkten thuis is. Een koor, dat zich thans opmaakt om op grootse wijze het zilveren jubileum te vieren. Dat zal gebeuren, zoals het ooit is begonnen. Zingend in de kerk Maria ten Hemelopening, maar dan niet met een paar eenvoudige liedjes, maar met de Krönungsmesse in C dur van Mozart bewerkt voor drie gelijke stemmen op zaterdag 29 September om zeven uur 's avonds. Na afloop houdt het koor een reünie, waar - wanneer ieder (ex)-lid gehoor geeft aan de uitnodiging - zeker zo'n driehonderd mensen kunnen komen. Allemaal hebben zij een stukje geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor meegemaakt. Een deel van hen is aanwezig in de lerarenkamer van de Ludgerschool, waar ze onder het oog van meester Jansen op steeds enthousiaster toon herinneringen ophalen. Eenvoudig Misje Het verhaal begint bij pastoor Tempelman, die bij ontstentenis van het mannenkoor zuster Theodula verzocht wat meisjes bij elkaar te trommelen om de H. Mis te zingen. Niet gehinderd door enige muzikale kennis kweet een zevental kinderen zich van die taak. De jongensstemmen leverde het hoofd van de toenmalige jongensschool George Jansen en het kinderkerkkoor was een feit. Middenin de Kerstnacht zong het koor, dat door de Beltrumse bevolking spontaan en later zelfs hardnekkig kinderkoor werd genoemd, in de kerk met begeleiding van Jans Baks achter het orgel. De man, op wie in die tijd nimmer tevergeefs een beroep werd gedaan. Met Pasen verzorgde het koor "een eenvoudig Nederlands misje". Iets ongekends voor de kerkgangers, want het mannenkoor zong in die tijd uitsluitend Gregoriaanse liederen. Onder het zingen van onder andere het Ere zij God en Stille Nacht bij de volgende kerstnacht raakten de aanwezigen tot tranen toe bewogen met als gevolg dat het kinderkoor bij elke hoogtijdag moest opdraven. Over het optreden in de kerk samen met het mannenkoor onder leiding van Herman Ratering met een vierstemmige Latijnse mis werd dagen nagepraat. Het introduceren van Nederlandse gezangen in de Beltrumse kerk moet op het conto van het kinderkoor worden bijgeschreven. "We zijn dus begonnen als kerkkoor, al zijn er nog steeds enkelen binnen het kerkbestuur die dat niet willen aanvaarden", benadrukt Jansen. Boeman Pastoor Smit erkende dat wel. Hij gaf zelfs toestemming om bij de ingang van de kerk eenmaal per maand een "klompen-collecte" te houden om gelden bijeen te brengen voor het jaarlijkse uitstapje. Het werd menens met het koor. Jansen hanteerde met strenge hand de dirigeerstok en wee degene, die het waagde meermalen zonder reden de repetitie na schooltijd niet bij te wonen, Zelfs op Vastenaovend kende Jansen geen pardon. Kinderen, die liever langs de deuren gingen om wat centjes te verzamelen, werden zondermeer weggestuurd. Dat tot gevolg had, dat slechts twaalf leden overbleven, kon de dirigent niets schelen. "Hij was altijd hardstikke streng", herinneren de aanwezige koorleden zich. Menigeen die de donderpreken van Jansen niet langs z'n koude kleren kon laten gaan, verliet huilend het repetitielokaal. '"t Was nooit persoonlijk", zegt de boeman in kwestie, terwijl hij tegelijkertijd toegeeft "wel eens heel mieterig te zijn geweest" als het niet ging zoals hij wilde. "Dat we al die tijd toch dit kliekje bij elkaar gehouden hebben, is dankzij de steun van de bevolking", gooit hij het over een andere boeg. Profane muziek Het koor had inmiddels zijn bestaansrecht duidelijk bewezen door bijvoorbeeld drie jaren achtereen een eerste prijs met lof van de jury op concoursen in Groenlo te behalen. Het had zijn blik verruimd door opera- en operettevoorstellingen van Forum in Enschede bij te wonen. Een even ongewone als onvergetelijke ervaring voor Jansen "en zijn kindertjes" was dat betreden van de concertzaal. Terwijl de heren Jan Scharenborg en Jan Hoffman met strakke hand de zakelijke belangen van het koor behartigden, wierp het Beltrums Jeugdkoor zich op "profane muziek", Duitse volksliederen, opera- en operette. Lid worden van dit koor was een serieuze aangelegenheid. Wie het doorzettingsvermogen bezat zich drie tot vier keer te komen aanmelden, werd uiteindelijk in genade als lid geaccepteerd. Doch niet nadat zij door het zingen van Vader Jacob de vereiste proeven van bekwaamheid hadden afgelegd. "Later selecteerde ik niet meer zo streng. Ik besefte dat het koor ook een sociale functie had. Bovendien bleek dat degenen die ik een eerste instantie had bestempeld als brommers, vaak goede leden waren", zegt Jansen. Wie niet kon of wilde zingen kon en moest zich overigens altijd verdienstelijk maken door oud papier in te zamelen. 1965 1966 Het was in die tijd niet zonder redenen om inwoners in Beltrum een kaartje te sturen, om ze van harte te feliciteren met hun verjaardag. Allereerst wensen wij U van harte PROFICIAT met uw verjaardag. Tevens wensen wij U een onvergetelijke dag, waarbij wij onze dank uitspreken voor de wijze waarop U ons jeugdkoor steunt. Mevrouw Orriëns destijds wonende aan de (Kooigootsweg) heeft al die jaren de volledige administratie hiervoor verzorgd. Zij stuurde het team van vrijwilligers aan - Hierboven de foto van het Rabo-bank-spaarpotje waarin het geld/gift werd opgehaald - 1959 1967 1975 1977 1981 1984 1985 1999 2009 2015 2019
Archief Verenigingen
Created by P.L. Last update 04-01-2020
Zanggroep Rhumtas (voorheen Beltrums jeugdkoor)
1959 - De beginjaren Wie in de geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor duikt, stuit onmiddellijk op de namen van initiatiefnemer pastoor Tempelman, het toenmalige hoofd van de VGLO zuster Theodula, de organist Jans Baks, de leden van het eerste uur Lucy (te Woerd)-Reuvekamp en Elly (Siehoff)-Gebbink, maar ook op die van dirigent George Jansen. Zijn naam is nog steeds onlosmakelijk aan het koor verbonden, ondanks de minstens 25 dreigementen er mee te zullen ophouden, die hij in het 25-jarig bestaan van het koor heeft geuit. Begonnen als een bescheiden kinderkerkkoor, uitgegroeid tot een uit meer dan honderd leden bestaand jeugdkoor, dat zelfs in de Westminsterkathedraal in Londen triomfen vierde, tot een solide jeugdkoor, dat met een uitgebreid repertoire van alle zangmarkten thuis is. Een koor, dat zich thans opmaakt om op grootse wijze het zilveren jubileum te vieren. Dat zal gebeuren, zoals het ooit is begonnen. Zingend in de kerk Maria ten Hemelopening, maar dan niet met een paar eenvoudige liedjes, maar met de Krönungsmesse in C dur van Mozart bewerkt voor drie gelijke stemmen op zaterdag 29 September om zeven uur 's avonds. Na afloop houdt het koor een reünie, waar - wanneer ieder (ex)-lid gehoor geeft aan de uitnodiging - zeker zo'n driehonderd mensen kunnen komen. Allemaal hebben zij een stukje geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor meegemaakt. Een deel van hen is aanwezig in de lerarenkamer van de Ludgerschool, waar ze onder het oog van meester Jansen op steeds enthousiaster toon herinneringen ophalen. Eenvoudig Misje Het verhaal begint bij pastoor Tempelman, die bij ontstentenis van het mannenkoor zuster Theodula verzocht wat meisjes bij elkaar te trommelen om de H. Mis te zingen. Niet gehinderd door enige muzikale kennis kweet een zevental kinderen zich van die taak. De jongensstemmen leverde het hoofd van de toenmalige jongensschool George Jansen en het kinderkerkkoor was een feit. Middenin de Kerstnacht zong het koor, dat door de Beltrumse bevolking spontaan en later zelfs hardnekkig kinderkoor werd genoemd, in de kerk met begeleiding van Jans Baks achter het orgel. De man, op wie in die tijd nimmer tevergeefs een beroep werd gedaan. Met Pasen verzorgde het koor "een eenvoudig Nederlands misje". Iets ongekends voor de kerkgangers, want het mannenkoor zong in die tijd uitsluitend Gregoriaanse liederen. Onder het zingen van onder andere het Ere zij God en Stille Nacht bij de volgende kerstnacht raakten de aanwezigen tot tranen toe bewogen met als gevolg dat het kinderkoor bij elke hoogtijdag moest opdraven. Over het optreden in de kerk samen met het mannenkoor onder leiding van Herman Ratering met een vierstemmige Latijnse mis werd dagen nagepraat. Het introduceren van Nederlandse gezangen in de Beltrumse kerk moet op het conto van het kinderkoor worden bijgeschreven. "We zijn dus begonnen als kerkkoor, al zijn er nog steeds enkelen binnen het kerkbestuur die dat niet willen aanvaarden", benadrukt Jansen. Boeman Pastoor Smit erkende dat wel. Hij gaf zelfs toestemming om bij de ingang van de kerk eenmaal per maand een "klompen-collecte" te houden om gelden bijeen te brengen voor het jaarlijkse uitstapje. Het werd menens met het koor. Jansen hanteerde met strenge hand de dirigeerstok en wee degene, die het waagde meermalen zonder reden de repetitie na schooltijd niet bij te wonen, Zelfs op Vastenaovend kende Jansen geen pardon. Kinderen, die liever langs de deuren gingen om wat centjes te verzamelen, werden zondermeer weggestuurd. Dat tot gevolg had, dat slechts twaalf leden overbleven, kon de dirigent niets schelen. "Hij was altijd hardstikke streng", herinneren de aanwezige koorleden zich. Menigeen die de donderpreken van Jansen niet langs z'n koude kleren kon laten gaan, verliet huilend het repetitielokaal. '"t Was nooit persoonlijk", zegt de boeman in kwestie, terwijl hij tegelijkertijd toegeeft "wel eens heel mieterig te zijn geweest" als het niet ging zoals hij wilde. "Dat we al die tijd toch dit kliekje bij elkaar gehouden hebben, is dankzij de steun van de bevolking", gooit hij het over een andere boeg. Profane muziek Het koor had inmiddels zijn bestaansrecht duidelijk bewezen door bijvoorbeeld drie jaren achtereen een eerste prijs met lof van de jury op concoursen in Groenlo te behalen. Het had zijn blik verruimd door opera- en operettevoorstellingen van Forum in Enschede bij te wonen. Een even ongewone als onvergetelijke ervaring voor Jansen "en zijn kindertjes" was dat betreden van de concertzaal. Terwijl de heren Jan Scharenborg en Jan Hoffman met strakke hand de zakelijke belangen van het koor behartigden, wierp het Beltrums Jeugdkoor zich op "profane muziek", Duitse volksliederen, opera- en operette. Lid worden van dit koor was een serieuze aangelegenheid. Wie het doorzettingsvermogen bezat zich drie tot vier keer te komen aanmelden, werd uiteindelijk in genade als lid geaccepteerd. Doch niet nadat zij door het zingen van Vader Jacob de vereiste proeven van bekwaamheid hadden afgelegd. "Later selecteerde ik niet meer zo streng. Ik besefte dat het koor ook een sociale functie had. Bovendien bleek dat degenen die ik een eerste instantie had bestempeld als brommers, vaak goede leden waren", zegt Jansen. Wie niet kon of wilde zingen kon en moest zich overigens altijd verdienstelijk maken door oud papier in te zamelen. 1965 1966 Het was in die tijd niet zonder redenen om inwoners in Beltrum een kaartje te sturen, om ze van harte te feliciteren met hun verjaardag. Allereerst wensen wij U van harte PROFICIAT met uw verjaardag. Tevens wensen wij U een onvergetelijke dag, waarbij wij onze dank uitspreken voor de wijze waarop U ons jeugdkoor steunt. Mevrouw Orriëns destijds wonende aan de (Kooigootsweg) heeft al die jaren de volledige administratie hiervoor verzorgd. Zij stuurde het team van vrijwilligers aan - Hierboven de foto van het Rabo-bank-spaarpotje waarin het geld/gift werd opgehaald - 1959 1967 1975 1977 1981 1984 1985 1999 2009 2015 2019
Created by P.L Last update 04-01-2020
Archief Verenigingen Zanggroep Rhumtas (voorheen Beltrums jeugdkoor) 1959 - De beginjaren Wie in de geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor duikt, stuit onmiddellijk op de namen van initiatiefnemer pastoor Tempelman, het toenmalige hoofd van de VGLO zuster Theodula, de organist Jans Baks, de leden van het eerste uur Lucy (te Woerd)-Reuvekamp en Elly (Siehoff)-Gebbink, maar ook op die van dirigent George Jansen. Zijn naam is nog steeds onlosmakelijk aan het koor verbonden, ondanks de minstens 25 dreigementen er mee te zullen ophouden, die hij in het 25-jarig bestaan van het koor heeft geuit. Begonnen als een bescheiden kinderkerkkoor, uitgegroeid tot een uit meer dan honderd leden bestaand jeugdkoor, dat zelfs in de Westminsterkathedraal in Londen triomfen vierde, tot een solide jeugdkoor, dat met een uitgebreid repertoire van alle zangmarkten thuis is. Een koor, dat zich thans opmaakt om op grootse wijze het zilveren jubileum te vieren. Dat zal gebeuren, zoals het ooit is begonnen. Zingend in de kerk Maria ten Hemelopening, maar dan niet met een paar eenvoudige liedjes, maar met de Krönungsmesse in C dur van Mozart bewerkt voor drie gelijke stemmen op zaterdag 29 September om zeven uur 's avonds. Na afloop houdt het koor een reünie, waar - wanneer ieder (ex)-lid gehoor geeft aan de uitnodiging - zeker zo'n driehonderd mensen kunnen komen. Allemaal hebben zij een stukje geschiedenis van het Beltrums Jeugdkoor meegemaakt. Een deel van hen is aanwezig in de lerarenkamer van de Ludgerschool, waar ze onder het oog van meester Jansen op steeds enthousiaster toon herinneringen ophalen. Eenvoudig Misje Het verhaal begint bij pastoor Tempelman, die bij ontstentenis van het mannenkoor zuster Theodula verzocht wat meisjes bij elkaar te trommelen om de H. Mis te zingen. Niet gehinderd door enige muzikale kennis kweet een zevental kinderen zich van die taak. De jongensstemmen leverde het hoofd van de toenmalige jongensschool George Jansen en het kinderkerkkoor was een feit. Middenin de Kerstnacht zong het koor, dat door de Beltrumse bevolking spontaan en later zelfs hardnekkig kinderkoor werd genoemd, in de kerk met begeleiding van Jans Baks achter het orgel. De man, op wie in die tijd nimmer tevergeefs een beroep werd gedaan. Met Pasen verzorgde het koor "een eenvoudig Nederlands misje". Iets ongekends voor de kerkgangers, want het mannenkoor zong in die tijd uitsluitend Gregoriaanse liederen. Onder het zingen van onder andere het Ere zij God en Stille Nacht bij de volgende kerstnacht raakten de aanwezigen tot tranen toe bewogen met als gevolg dat het kinderkoor bij elke hoogtijdag moest opdraven. Over het optreden in de kerk samen met het mannenkoor onder leiding van Herman Ratering met een vierstemmige Latijnse mis werd dagen nagepraat. Het introduceren van Nederlandse gezangen in de Beltrumse kerk moet op het conto van het kinderkoor worden bijgeschreven. "We zijn dus begonnen als kerkkoor, al zijn er nog steeds enkelen binnen het kerkbestuur die dat niet willen aanvaarden", benadrukt Jansen. Boeman Pastoor Smit erkende dat wel. Hij gaf zelfs toestemming om bij de ingang van de kerk eenmaal per maand een "klompen-collecte" te houden om gelden bijeen te brengen voor het jaarlijkse uitstapje. Het werd menens met het koor. Jansen hanteerde met strenge hand de dirigeerstok en wee degene, die het waagde meermalen zonder reden de repetitie na schooltijd niet bij te wonen, Zelfs op Vastenaovend kende Jansen geen pardon. Kinderen, die liever langs de deuren gingen om wat centjes te verzamelen, werden zondermeer weggestuurd. Dat tot gevolg had, dat slechts twaalf leden overbleven, kon de dirigent niets schelen. "Hij was altijd hardstikke streng", herinneren de aanwezige koorleden zich. Menigeen die de donderpreken van Jansen niet langs z'n koude kleren kon laten gaan, verliet huilend het repetitielokaal. '"t Was nooit persoonlijk", zegt de boeman in kwestie, terwijl hij tegelijkertijd toegeeft "wel eens heel mieterig te zijn geweest" als het niet ging zoals hij wilde. "Dat we al die tijd toch dit kliekje bij elkaar gehouden hebben, is dankzij de steun van de bevolking", gooit hij het over een andere boeg. Profane muziek Het koor had inmiddels zijn bestaansrecht duidelijk bewezen door bijvoorbeeld drie jaren achtereen een eerste prijs met lof van de jury op concoursen in Groenlo te behalen. Het had zijn blik verruimd door opera- en operettevoorstellingen van Forum in Enschede bij te wonen. Een even ongewone als onvergetelijke ervaring voor Jansen "en zijn kindertjes" was dat betreden van de concertzaal. Terwijl de heren Jan Scharenborg en Jan Hoffman met strakke hand de zakelijke belangen van het koor behartigden, wierp het Beltrums Jeugdkoor zich op "profane muziek", Duitse volksliederen, opera- en operette. Lid worden van dit koor was een serieuze aangelegenheid. Wie het doorzettingsvermogen bezat zich drie tot vier keer te komen aanmelden, werd uiteindelijk in genade als lid geaccepteerd. Doch niet nadat zij door het zingen van Vader Jacob de vereiste proeven van bekwaamheid hadden afgelegd. "Later selecteerde ik niet meer zo streng. Ik besefte dat het koor ook een sociale functie had. Bovendien bleek dat degenen die ik een eerste instantie had bestempeld als brommers, vaak goede leden waren", zegt Jansen. Wie niet kon of wilde zingen kon en moest zich overigens altijd verdienstelijk maken door oud papier in te zamelen. 1965 1966 Het was in die tijd niet zonder redenen om inwoners in Beltrum een kaartje te sturen, om ze van harte te feliciteren met hun verjaardag. Allereerst wensen wij U van harte PROFICIAT met uw verjaardag. Tevens wensen wij U een onvergetelijke dag, waarbij wij onze dank uitspreken voor de wijze waarop U ons jeugdkoor steunt. Mevrouw Orriëns destijds wonende aan de (Kooigootsweg) heeft al die jaren de volledige administratie hiervoor verzorgd. Zij stuurde het team van vrijwilligers aan - Hierboven de foto van het Rabo-bank-spaarpotje waarin het geld/gift werd opgehaald - 1959 1967 1975 1977 1981 1984 1985 1999 2009 2015 2019