Gebouwd van 1990 t/m 2002 Het idee voor de oprichting van de groep Weidebleuters, door een groep piepjonge wagenbouwers, ontstond in het voorjaar van 1990 nadat een windhoos over Beltrum was getrokken. Drijfveren om een corsowagen te gaan bouwen, waren gezelligheid en verwachte extra aandacht van het andere geslacht. Groepshistorie Vol enthousiasme werd er enkele maanden later begonnen met de bouw van de eerste corsowagen. Als bouwlocatie werd gekozen voor het bedrijf van de familie Franken aan de Zwarteweg. Middenin het boerenland werd ook de naam Weidebleuters geboren. Bij gebrek aan een goede huisvesting werd er bij Franken in de openlucht gebouwd. Nadeel hiervan was dat alle wagenbouwgeheimen voor de concurrenten zichtbaar waren. Dus werd besloten om op zoek te gaan naar een betere bouwplek. Die werd gevonden bij de familie Te Stroete (Settelbrink) even verderop richting Beltrum aan de Zwarteweg. Daar kon worden gebouwd op de deel. Al snel ervaarden de bouwers dat de deel bij Te Stroete niet groot genoeg was. De groep had het idee om in 1991 uit te wijken naar de familie Heutinck aan de Horsterweg. Na zware onderhandelingen aan de keukentafel mocht de groep zijn intrek nemen in de overdekte kapschuur. Hier zijn, tot de groep in 2002 werd opgeheven, de corsowagens gebouwd. Het bouwteam van de Weidebleuters bestond in de beginjaren uit zo’n tien vaste bouwers. Daarna nam de animo af. Opvallend was dat tijdens het vaste borreluurtje wel iedereen aanwezig was. Tijdens deze avonden werd er vaak tot vroeg in de ochtend poker gespeeld. Het werd zelfs een keer zo vroeg dat één van de bouwers door zijn vader werd opgehaald en de trekker moest laten staan. Net als veel andere wagenbouwgroepen verbouwden de Weidebleuters ook zelf hun bloemen. Dahliavelden stonden bij Groot Bruinderink aan de Ringweg. Roelvink aan de Haneveldseweg, Bleuminck aan de Zwarteweg en Heutinck aan de Horsterweg. Het bedenken van een onderwerp voor de corsowagen was bij de Weidebleuters geen spectaculaire aangelegenheid. Door een aantal leden werden enkele ideeën uitgewerkt. Vervolgens werd gedurende vele avonden – onder het genot van een drankje – over de ideeën gepraat en er één gekozen. De bouw van de wagen was vervolgens niet zo’n langdradige aangelegenheid. Door de bouwers werd laat in het seizoen met de wagen begonnen, zodat vaak ook nog op zondag moest worden gebouwd om de creatie tijdig af te krijgen. Een gevolg hiervan was dat er geregeld op zondagen het Chinese buffet in Groenlo ‘uitverkocht’ was. De animo begon de laatste jaren sterk af te nemen. Het laatste jaar konden ze dan ook amper nog een representatieve wagen bouwen. Toen werd door wagenbouwgroep de Weidebleuters besloten om maar te stoppen.

Gebouwd van 1990 t/m 2002 Het idee voor de oprichting van de groep Weidebleuters, door een groep piepjonge wagenbouwers, ontstond in het voorjaar van 1990 nadat een windhoos over Beltrum was getrokken. Drijfveren om een corsowagen te gaan bouwen, waren gezelligheid en verwachte extra aandacht van het andere geslacht. Groepshistorie Vol enthousiasme werd er enkele maanden later begonnen met de bouw van de eerste corsowagen. Als bouwlocatie werd gekozen voor het bedrijf van de familie Franken aan de Zwarteweg. Middenin het boerenland werd ook de naam Weidebleuters geboren. Bij gebrek aan een goede huisvesting werd er bij Franken in de openlucht gebouwd. Nadeel hiervan was dat alle wagenbouwgeheimen voor de concurrenten zichtbaar waren. Dus werd besloten om op zoek te gaan naar een betere bouwplek. Die werd gevonden bij de familie Te Stroete (Settelbrink) even verderop richting Beltrum aan de Zwarteweg. Daar kon worden gebouwd op de deel. Al snel ervaarden de bouwers dat de deel bij Te Stroete niet groot genoeg was. De groep had het idee om in 1991 uit te wijken naar de familie Heutinck aan de Horsterweg. Na zware onderhandelingen aan de keukentafel mocht de groep zijn intrek nemen in de overdekte kapschuur. Hier zijn, tot de groep in 2002 werd opgeheven, de corsowagens gebouwd. Het bouwteam van de Weidebleuters bestond in de beginjaren uit zo’n tien vaste bouwers. Daarna nam de animo af. Opvallend was dat tijdens het vaste borreluurtje wel iedereen aanwezig was. Tijdens deze avonden werd er vaak tot vroeg in de ochtend poker gespeeld. Het werd zelfs een keer zo vroeg dat één van de bouwers door zijn vader werd opgehaald en de trekker moest laten staan. Net als veel andere wagenbouwgroepen verbouwden de Weidebleuters ook zelf hun bloemen. Dahliavelden stonden bij Groot Bruinderink aan de Ringweg. Roelvink aan de Haneveldseweg, Bleuminck aan de Zwarteweg en Heutinck aan de Horsterweg. Het bedenken van een onderwerp voor de corsowagen was bij de Weidebleuters geen spectaculaire aangelegenheid. Door een aantal leden werden enkele ideeën uitgewerkt. Vervolgens werd gedurende vele avonden – onder het genot van een drankje – over de ideeën gepraat en er één gekozen. De bouw van de wagen was vervolgens niet zo’n langdradige aangelegenheid. Door de bouwers werd laat in het seizoen met de wagen begonnen, zodat vaak ook nog op zondag moest worden gebouwd om de creatie tijdig af te krijgen. Een gevolg hiervan was dat er geregeld op zondagen het Chinese buffet in Groenlo ‘uitverkocht’ was. De animo begon de laatste jaren sterk af te nemen. Het laatste jaar konden ze dan ook amper nog een representatieve wagen bouwen. Toen werd door wagenbouwgroep de Weidebleuters besloten om maar te stoppen.