“Indische Waterlelies” (4
e
)
Het betreft hier een uitbeelding van een sprookje welke zijn
oorsprong vindt aan waterlelies, die ver weg in India in een
oerwoud op een klein stil meer drijven. In dat oerwoud woonde
een heks die zo lelijk was dat zij alleen 's nachts te voorschijn
durfde te komen. Tegen middernacht begon ze zo mooi te zingen
dat het klonk alsof alle nachtegalen zich verenigd hadden. Ze
zong zo mooi dat zelfs kikkers op instrumenten begonnen te
spelen. 's Nachts dansten ook de Maanfee en haar gevolg op het
meer, die echter tegen de morgenstond weer verdwenen. De
heks wilde graag enkele feeën in de ban van haar gezang
hebben om de glans van de feeën en de kleur van hun haar op
zichzelf over te brengen. Toen dit was gedaan doch de feeën
desondanks nog rank en schoon waren, veranderde de heks ze
in waterlelies.
Dit sprookje is in de diverse landen bekend en ook in ons land is
het uitgebeeld in het sprookjespark "De Efteling".
Juryverslag
Technisch wel goed; alleen heide als bezem kan niet in de
tropen.
Kleurrijke en vrolijke wagen. De palmen kwamen tijdens de
optocht bijzonder goed uit. De kleur rood is hier verder niet
van belang. Goede blikvanger.
De elfjes waren te groot.
Het verhaal kwam goed over.
De uitvoering van de kikkers in bloemen verdient de
voorkeur boven een uitvoering in bladeren o.i.d.
Klassering:
3 x 3de plaats
1 x 4de “
1 x 5de “
1 x 6de “
1 x 7de “
Op de wagen van links naar rechts Carla te Bogt, Jeanette te
Bogt en Irene te Bogt.
Created by P.L. Last update 17-10-2019
Wist U dat…?
De Blenke in 1980 als eerste een zelfrijdende wagen had.
Op de wagen van links naar rechts Carla te Bogt, Jeanette te
Bogt en Irene te Bogt.
Op de wagen van links naar rechts Carla te Bogt, Jeanette te
Bogt en Irene te Bogt.
André te Bogt bestuurd de wagen. Op de wagen van links
naar rechts Jeanette te Bogt, Carla te Bogt en Irene te Bogt.